Eén van de mooiste dingen die ik in ruim 2 jaar hardlopen heb geleerd is dat je als je sneller wilt lopen, langzamer moet lopen.

Klinkt onlogisch misschien, maar ik heb zelf ervaren dat het werkt. Tijdens mijn eerste hardloopstapjes ging ik eigenlijk altijd te snel. Ik liep continu op 6.00 min/km, wat op dat moment voor mij zo’n beetje m’n top was. Ik ging nooit veel harder. Ik ging nooit veel langzamer.

Na een tijdje begon ik meer en meer te lezen over hardlopen en de trainingen. Op basis van wat ik las, ben ik tijdens mijn trainingen langzamer gaan lopen. En wat bleek? Tijdens evenementen liep ik plots stukken vlotter.

Bijkomend voordeel is dat je minder moe wordt van een training en dat je spieren en pezen minder hard worden belast. Dat zorgt er weer voor dat je tijdens de loopjes in je eentje nog wat van de omgeving kan zien.

Vandaag had ik ook weer zo’n langzame training en kon ik de omgeving zien. Tientallen konijntjes met kleine jonge konijntjes bij het Engelenmeer bijvoorbeeld.

Ter vergelijking. Vorige week liep ik 5.28 gemiddeld tijdens de Vestingloop. Nu 6.31. Vergelijk het met 130 km/u rijden op de snelweg en 100. Of ik moe werd? Vorig week schoot mijn hartslag richting de 180 en er net overheen. Vandaag kwam hij niet veel hoger dan 150 en daalde hij gedurende de training zelfs naar 142. Wat een verschil!

Heerlijk gelopen vandaag dus. De laatste langzame duurloop voor de halve marathon van Amersfoort.  Op het programma staan behalve twee clubtrainingen vooral nog dingen voor de fun. Zondag met een stel kennissen over de duinen van Kijkduin lopen, wat ook al een goeie training is voor de Kustmarathon. Volgende week met mijn vriendin relaxed over de Stormvloedkering heen. En ja. Ook die is onderdeel van de Kustmarathon.