Gisteren was mijn laatste loopje voor de Kustmarathon. De Posbankloop 6 km. Hierboven de finish. Na 20 seconden kom ik in beeld in een lichtblauw hemd. En het ging hard. Uiteindelijk finishte ik in 30.14 over een afstand van 6,2km met daarin de venijnige klim van de Emmapyramide. Verder lezen →
Nog maar een week en dan start de Kustmarathon. Volgende week zaterdag om deze tijd sta ik in het centrum van Burgh-Haamstede te wachten op de twaalfde slag van de kerkklok. Precies op dat moment start de wedstrijd waarnaar ik al maanden uitkijk.
Het is een raar idee dat ik nu ineens niet meer loop op zaterdag. Dat ik aan het taperen ben, om me maar eens uit te drukken in ultra-stoere-hardlopers-visserslatijn. Rustig aan doen, zodat ik volgende week vol op kracht ben. Verder lezen →
Nog één training maar. Na vanavond heb ik geen enkele training meer. Dan ben ik uitgeoefend voor de Kustmarathon en dan moet ik het maar gewoon kunnen.
Die laatste training is een heuveltraining. En dan moet je je niet vergissen. Ik zal geen duin zien. Den Bosch is zo vlak als een dubbeltje, maar gelukkig zijn er veel wegen. En daarvoor zijn veel viaductjes nodig. En bruggen.
Vanavond nog één keer met de groep mee op trektocht door de Brabantse hoofdstad. En dan is het gedaan. Nog maar 9 nachten slapen en dan is de Kustmarathon. Ik kan niet wachten. Verder lezen →
Op het moment dat ik me inschreef voor de Kustmarathon dacht ik: het strand, dat wordt het zwaarste. Ik moet erop terugkomen. Het strand is nog maar het begin. Het venijn zit in de staart.
Gisteren ging de training twee keer over het zwaarste deel van het marathonparkoers. Van Zoutelande naar het strand in Oostkapelle en weer terug. Het werd een monstertocht van 35km. Verder lezen →
Het doel was helder. Langzaam starten en kijken wat het strand met me doet. Gisteren was de eerste echte training op het strand tijdens Kustloop in Vrouwenpolder, een halve marathon, waarbij 9km over het strand ging.
De Kustloop ging om 12 uur van start in het centrum van Vrouwenpolder en vlak voor de start zag ik mijn hardlopende oom nog. Daar heb ik een praatje mee gemaakt en de eerste kilometers mee volbracht. Na een kilometer of drie heb ik hem laten gaan. Hij ging iets te hard voor mijn doel: een hartslag van 155 tot 160 tot het strand. Verder lezen →
Heidi schreef op haar blog een paar dagen geleden dat ze na het hardlopen altijd melk drinkt. En dat doe ik dus ook. Of twee glaasjes, als ik erg dorstig ben. Vandaar toch nog een blogje.
Het eerste wat ik doe als ik thuis kom na weer een duurloop of een intervaltraining of wat dan ook met hardlopen is naar de koelkast om melk te pakken. Hoe dat zo is gekomen? Verder lezen →
Volaan aan het trainen voor de marathon. Dat is het antwoord op de vraag wat ik in augustus heb gedaan. In totaal 243 kilometer gelopen. Veel meer dan ik ooit deed.
Het vorige record liep ik in mei, toen ik trainde voor de halve marathon van Amersfoort. Toen bleef ik steken op 147 kilometer, maar nu dus bijna 100 kilometer meer. In juli kwam ik met 30km maar in Luxemburg, maar nu ben ik op stoom en een eind Duitsland in gelopen. Tot aan Karlsruhe. Overigens ben ik deze maand ook voorbij de 1000km gegaan in 2014. Ook dat is nu al meer dan vorig jaar in het hele jaar. Verder lezen →