Nog één training maar. Na vanavond heb ik geen enkele training meer. Dan ben ik uitgeoefend voor de Kustmarathon en dan moet ik het maar gewoon kunnen.

Die laatste training is een heuveltraining. En dan moet je je niet vergissen. Ik zal geen duin zien. Den Bosch is zo vlak als een dubbeltje, maar gelukkig zijn er veel wegen. En daarvoor zijn veel viaductjes nodig. En bruggen.

Vanavond nog één keer met de groep mee op trektocht door de Brabantse hoofdstad. En dan is het gedaan. Nog maar 9 nachten slapen en dan is de Kustmarathon. Ik kan niet wachten.

Natuurlijk is het niet zo dat ik helemaal niet meer loop tot aan de marathon. Zondag trekken mijn vriendin en ik er nog even op uit. Op naar Velp, naast Arnhem. Daar lopen we 6 kilometer bij de Posbankloop. Het doel is om snoeihard te lopen, zodat mijn reserves een beetje op raken. Ik heb nu al zin in de muur van Aalbers. Alvast een klein voorproefje van de hoogste duinen die ik volgende week bij Zoutelande zal moeten bedwingen.

Maar kom maar op. Ik ben er klaar voor.